ᦵᦏᦲᧃᧈ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.tɯənᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เถื่อน, ภาษาลาว ເຖື່ອນ (เถื่อน), ภาษาไทใหญ่ ထိူၼ်ႇ (เถิ่น), ภาษาอาหม 𑜌𑜢𑜤𑜃𑜫 (ถึน์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tʰɤn˧˥/

คำนาม

ᦵᦏᦲᧃᧈ (เถี่น)

1. ป่า, เถื่อน

   ᦵᦗᦲᧃᧈ ᦵᦟᧂᧉ ᦖᦴ ᦵᦏᦲᧃᧈ

   เพี่น เล้ง หฺมู เถี่น

   เขาเลี้ยงหมูป่า