เถื่อน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.tɯənᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຖື່ອນ (เถื่อน), ภาษาไทลื้อ ᦵᦏᦲᧃᧈ (เถี่น), ภาษาไทใหญ่ ထိူၼ်ႇ (เถิ่น), ภาษาอาหม 𑜌𑜢𑜤𑜃𑜫 (ถึน์)， ภาษาจ้วงใต้ twnq（gaeq twnq ไก่เถึ่น=ไก่ป่า）
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เถื่อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tʉ̀ʉan |
| ราชบัณฑิตยสภา | thuean | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰɯa̯n˨˩/ | |
คำนาม[แก้ไข]
เถื่อน
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เถื่อน (คำอาการนาม ความเถื่อน)
