ထိူၼ်ႇ
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.tɯənᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เถื่อน, ภาษาลาว ເຖື່ອນ (เถื่อน), ภาษาไทลื้อ ᦵᦏᦲᧃᧈ (เถี่น), ภาษาไทใต้คง ᥗᥫᥢᥱ (เถ่อ̂น), ภาษาอ่ายตน ထိုꩫ် (ถึน์), ภาษาอาหม 𑜌𑜢𑜤𑜃𑜫 (ถึน์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tʰɤn˩/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ถ่+เ-ิน/
- สัมผัส: -ɤn
คำนาม[แก้ไข]
ထိူၼ်ႇ • (เถิ่น)
- ป่า, เถื่อน
- မႄးႁႅၼ်းသဵၼ်ႈတၢင်းၵႃႈၼႂ်းထိူၼ်ႇၼႂ်းၶိူဝ်းပုၼ်ႈၶုၼ်ႁေႃၶမ်းတႃႉ။
- แม๊แห๊นเส้นต๊างก้าใน๊เถิ่นใน๊เขิ๊วปุ้นขุนหอ̂ขั๊มต๎า.
- จงเตรียมเส้นทางในป่าในดงเพื่อเจ้าเมืองเสีย