ป่าเถื่อน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ป่า-เถื่อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpàa-tʉ̀ʉan |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-thuean | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /paː˨˩.tʰɯa̯n˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ป่าเถื่อน (คำอาการนาม ความป่าเถื่อน)
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ป่าเถื่อน (คำอาการนาม ความป่าเถื่อน)