ᨡᩩᩁ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]จากภาษาจีนยุคกลาง 君 (MC kjun); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขุน, ภาษาคำเมือง ᨡᩩᩁ (ขุร), ภาษาลาว ຂຸນ (ขุน), ภาษาไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ภาษาไทใหญ่ ၶုၼ် (ขุน), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์)
คำนาม
[แก้ไข]ᨡᩩᩁ (ขุร)
คำพ้องความ
[แก้ไข]คำประสม
[แก้ไข]ขุน
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (ถอดอักษรและถอดเสียง) ขุน
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xun˨˦/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 君 (MC kjun); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขุน, ภาษาลาว ຂຸນ (ขุน), ภาษาไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ภาษาไทใหญ่ ၶုၼ် (ขุน), ภาษาไทใต้คง ᥑᥧᥢᥴ (ฃู๋น), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์)
คำนาม
[แก้ไข]ᨡᩩᩁ (ขุร)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ᨡᩩᩁ (ขุร)
- (ᨷ᩵ᩤ~, ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨠ~) ส้มเขียวหวาน
คำพ้องความ
[แก้ไข]ส้มเขียวหวาน
- ᨧᩩᨠ (จุก)
อ้างอิง
[แก้ไข]- พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.