ᦃᦳᧃ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xun˥/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *q.pɯlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขน, ภาษาลาว ຂົນ (ข็น), ภาษาไทดำ ꪶꪄꪙ (โฃน), ภาษาไทใหญ่ ၶူၼ် (ขูน), ภาษาอ่ายตน ၵုꩫ် (ขุน์), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์), ภาษาปู้อี benl, ภาษาจ้วง bwn, ภาษาจ้วงแบบหนง koan, ภาษาแสก ปุ๋น
คำนาม[แก้ไข]
ᦃᦳᧃ (ฃุน) (อักษรไทธรรม ᨡᩩᩁ)
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
- ᦃᦳᧃᦷᦠ (ฃุนโห)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาจีนยุคกลาง 君 (MC kɨun); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขุน, ภาษาคำเมือง ᨡᩩᩁ (ขุร), ภาษาลาว ຂຸນ (ขุน), ภาษาไทใหญ่ ၶုၼ် (ขุน), ภาษาไทใต้คง ᥑᥧᥢᥴ (ฃู๋น), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์)
คำนาม[แก้ไข]
ᦃᦳᧃ (ฃุน) (อักษรไทธรรม ᨡᩩᩁ)