ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนยุคกลาง 定 (MC dengH); ร่วมเชื้อสายกับไทย เที่ยง, คำเมือง ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), ลาว ທ່ຽງ (ท่ยง), ไทลื้อ ᦵᦑᧂᧈ (เท่ง), ไทใหญ่ တဵင်ႈ (เต้ง), อาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์), จ้วงแบบหนง dingh หรือ dingq, แสก เถี้ยง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /teːŋ˨˨/
- คำพ้องเสียง: ᨲ᩠ᨿ᩵ᨦ (ตย่ง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้หยัก)
คำนาม
[แก้ไข]ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนยุคกลาง 定 (MC dengH); ร่วมเชื้อสายกับไทย เที่ยง, เขิน ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), ลาว ທ່ຽງ (ท่ยง), ไทลื้อ ᦵᦑᧂᧈ (เท่ง), ไทใหญ่ တဵင်ႈ (เต้ง), อาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์), จ้วงแบบหนง dingh หรือ dingq, แสก เถี้ยง
คำนาม
[แก้ไข]ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีคำพ้องเสียง
- คำหลักภาษาเขิน
- คำนามภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีอักษรคู่และไม้เอก
- เขิน entries with incorrect language header
- คำคุณศัพท์ภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำเมือง entries with incorrect language header
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม