ທ່ຽງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 定 (MC dengH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เที่ยง, ภาษาคำเมือง ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), ภาษาเขิน ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦑᧂᧈ (เท่ง), ภาษาไทใหญ่ တဵင်ႈ (เต้ง), ภาษาอาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์), ภาษาจ้วงแบบหนง dingh หรือ dingq, ภาษาแสก เถี้ยง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [tʰiːə̯ŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [tʰiːə̯ŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ທ່ຽງ
- สัมผัส: -iːə̯ŋ
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ທ່ຽງ • (ท่ย̂ง) (คำอาการนาม ຄວາມທ່ຽງ)
คำนาม
[แก้ไข]ທ່ຽງ • (ท่ย̂ง)