ທ່ຽງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนยุคกลาง 定 (MC dengH); ร่วมเชื้อสายกับไทย เที่ยง, คำเมือง ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), เขิน ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), ไทลื้อ ᦵᦑᧂᧈ (เท่ง), ไทใหญ่ တဵင်ႈ (เต้ง), อาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์), จ้วงแบบหนง dingh หรือ dingq, แสก เถี้ยง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [tʰiːə̯ŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [tʰiːə̯ŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ທ່ຽງ
- สัมผัส: -iːə̯ŋ
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ທ່ຽງ • (ท่ย̂ง) (คำอาการนาม ຄວາມທ່ຽງ)
คำนาม
[แก้ไข]ທ່ຽງ • (ท่ย̂ง)