ᨻᩦ᩵
ภาษาเขิน[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piː˨˨/
- คำพ้องเสียง: ᨸᩦ᩵ (ปี่) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้หยัก)
คำนาม[แก้ไข]
ᨻᩦ᩵ (พี่)
- พี่ (คำนำหน้าชื่อคนที่มีอายุมากกว่าตน)
คำประสม[แก้ไข]
- ᨻᩦ᩵ᨶᩬ᩶ᨦ (พี่นอ้ง)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ᨩᩣ᩠ᨿᨪᩮᨩᩮ᩠ᨾ. (n.d.). ᩋᨽᩥᨵᩤᨶᩈᩢ᩠ᨷᩅᩰᩉᩣ᩠ᩁᨸᩖᩯᨽᩣᩈᩣᨡᩨ᩠ᨶ.
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *biːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พี่, ภาษาลาว ພີ່ (พี่), ภาษาไทลื้อ ᦗᦲᧈ (พี่), ภาษาไทใหญ่ ပီႈ (ปี้), ภาษาอาหม 𑜆𑜣 (ปี), ภาษาจ้วง beix, ภาษาปู้อี bix
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piː˦˨/
คำนาม[แก้ไข]
ᨻᩦ᩵ (พี่) (คำลักษณนาม ᨤᩫ᩠ᨶ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีคำพ้องเสียง
- คำหลักภาษาเขิน
- คำนามภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีอักษรคู่และไม้เอก
- ภาษาเขิน terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำนามภาษาคำเมืองที่ใช้คำลักษณนาม ᨤᩫ᩠ᨶ
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- ภาษาคำเมือง:ครอบครัว