ปี้
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ปี้ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpîi |
ราชบัณฑิตยสภา | pi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /piː˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาฮกเกี้ยน 幣/币 (ปี๋, “เงินตรา, เหรียญ”)[1]
คำนาม[แก้ไข]
ปี้
- (โบราณ) กระเบื้องถ้วยหรือทองเหลืองหรือแก้วทำเป็นเครื่องหมายสำหรับใช้แทนเงินในบ่อนเบี้ย
- (โบราณ) ครั่งประทับตราที่ผูกข้อมือจีนครั้งก่อนเป็นสำคัญว่าได้เสียเงินค่าราชการแล้ว
- โดยปริยายหมายความว่า ความดี ความชอบ
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ปี้ (คำอาการนาม การปี้)
อ้างอิง[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ปี้
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/iː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- คำกริยาภาษาไทย
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter