ข้ามไปเนื้อหา

ᩃᩱ᩵

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาเขิน

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับไทย ไล่, ลาว ໄລ່ (ไล่), คำเมือง ᩃᩱ᩵ (ไล่), ไทลื้อ ᦺᦟᧈ (ไล่)

คำกริยา

[แก้ไข]

ᩃᩱ᩵ (ไล่) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃᩱ᩵)

  1. (สกรรม) ไล่, ขับ

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับไทย ไล่

คำนาม

[แก้ไข]

ᩃᩱ᩵ (ไล่)

  1. ไล่ (ไม้)

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]
  • (ถอดอักษรและถอดเสียง) ไล่

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *lajᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ไล่, ลาว ໄລ່ (ไล่), เขิน ᩃᩱ᩵ (ไล่), ไทลื้อ ᦺᦟᧈ (ไล่), ไทขาว ꪼꪩꫀ, อาหม 𑜎𑜩 (ลย์)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ᩃᩱ᩵ (ไล่) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃᩱ᩵)

  1. (สกรรม) ไล่ (ตามไปให้ทัน, ขับ)
  2. (สกรรม) ตรวจสอบ, สอบไล่

อ้างอิง

[แก้ไข]
    • พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.