ไล่
ดูเพิ่ม: ไล้
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ไล่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lâi |
| ราชบัณฑิตยสภา | lai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /laj˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *lajᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໄລ່ (ไล่), ภาษาอาหม 𑜎𑜩 (ลย์)， ภาษาจ้วง laeh
คำกริยา[แก้ไข]
ไล่ (คำอาการนาม การไล่)
- ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง
- ไล่ยิง
- ไล่กัด
- ไล่ขวิด
- ไล่จิก
- ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม
- ไล่ควายเข้าคอก
- ไล่คนออกจากบ้าน
- ต้อนให้จนมุม
- เอาม้าและเรือไล่ขุน
- สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น
- เรียกนักเรียนมาไล่แบบ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ไล่