ต้อน

ดูเพิ่ม: ต.อ.น., ตอน, ต่อน, และ ต๋อน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຕ້ອນ (ต้อน), ไทดำ ꪔ꫁ꪮꪙ (ต้อน)，จ้วง donj (ต้อน)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ต้อน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtɔ̂ɔn
	ราชบัณฑิตยสภา	ton
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tɔːn˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ต้อน (คำอาการนาม การต้อน)

1. สกัดกั้นให้ไปตามที่ต้องการ, ไล่ไปโดยวิธีกันไม่ให้แตกฝูง

   ต้อนควายเข้าคอก

2. ดักหน้าดักหลัง

   รำต้อน

3. (ในเชิงเปรียบเทียบ) กิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   ต้อนเข้ามุม

   ต้อนให้จนมุม

คำนาม

ต้อน

1. เครื่องมือจับสัตว์น้ำตามริมฝั่งชนิดหนึ่ง ใช้เฝือกกั้นเป็นคอก 3 ด้าน ด้านหนึ่งมีประตูเปิดปิดได้ ในคอกสะด้วยกิ่งไม้เพื่อล่อให้ปลาเข้าอยู่, กะต้ำ ก็ว่า

ภาษาอีสาน

คำกริยา

ต้อน (คำอาการนาม การต้อน)

1. ฝาก, ให้