ฝั่ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰwaŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຝັ່ງ (ฝั่ง), ภาษาไทลื้อ ᦚᧂᧈ (ฝั่ง), ภาษาไทใหญ่ ၽင်ႇ (ผั่ง) หรือ ၾင်ႇ (ฝั่ง), ภาษาไทใต้คง ᥜᥒᥱ (ฝั่ง)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง paengh （ผั่ง）， ภาษาจ้วง baengh
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ฝั่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fàng |
| ราชบัณฑิตยสภา | fang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ฝั่ง