𑜄𑜣

ภาษาอาหม

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *diːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ที่, ภาษาลาว ທີ່ (ที่), ภาษาไทลื้อ ᦑᦲᧈ (ที่), ภาษาไทใหญ่ တီႈ (ตี้); นอกกลุ่มภาษาไท-กะได: เทียบภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *tiʔ ~ tiiʔ ~ tiəʔ, ภาษามอญ တေံ (เตํ), ภาษาเขมร ទី (ที), ภาษาเวียดนาม thì (ถี่)

คำนาม

𑜄𑜣 (ตี)

1. สถานที่

คำบุพบท

𑜄𑜣 (ตี)

1. ถึง
2. ที่

รากศัพท์ 2

คำกริยา

𑜄𑜣 (ตี)

1. มองผ่าน, มองลอด