Konsonant

ภาษาเยอรมัน

รากศัพท์

ยืมมาจากละติน (littera) cōnsonāns (“พยัญชนะ”) (กรรมการกเอกพจน์ของ cōnsonantem)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ˌkɔnzoˈnant]

• เสียง:

  (file)

• สัมผัส: -ant
• การแบ่งพยางค์: Kon‧so‧nant

คำนาม

Konsonant ช. (อ่อน, สัมพันธการก Konsonanten, พหูพจน์ Konsonanten)

1. (ภาษาศาสตร์, สัทศาสตร์) พยัญชนะ

   คำพ้องความ: Mitlaut, Mitlauter, Mitstimmer

   คำตรงข้าม: Vokal, Selbstlaut, Selbstlauter

การผันรูป

การผันรูปของ Konsonant [เพศชาย, อ่อน]

	เอกพจน์			พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	คำนาม	ชี้เฉพาะ	คำนาม
กรรตุการก	ein	der	Konsonant	die	Konsonanten
สัมพันธการก	eines	des	Konsonanten	der	Konsonanten
สัมปทานการก	einem	dem	Konsonanten	den	Konsonanten
กรรมการก	einen	den	Konsonanten	die	Konsonanten

ลูกคำ

• Konsonantenbuchstabe
• Konsonantendoppelung
• Konsonantengemination
• Konsonantengruppe
• Konsonantenhäufung
• Konsonantenschrift
• Konsonantenstamm
• Konsonantensystem
• Konsonantenverbindung
• konsonantisch
• Konsonantismus

 

คำเกี่ยวข้อง

• konsonant
• Konsonanz

อ่านเพิ่ม

• “Konsonant” in Duden online
• “Konsonant” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache