evidence

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

จาก อังกฤษกลาง, จาก ฝรั่งเศสเก่า, จาก ละติน evidentia, จาก evidens (“กระจ่าง, ชัดเจน”); ดู evident

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈɛvɪdəns/, /ˈɛvədəns/

• เสียง (สหรัฐฯ):

  (file)

คำนาม

evidence (โดยปกตินับไม่ได้, พหูพจน์ evidences) (เอวิเดินซฺ)

1. หลักฐาน

   I don't believe that ghosts exist because there is no evidence for their existence.

   ฉันไม่เชื่อว่าผีมีอยู่จริง เพราะว่าเราไม่มี หลักฐาน ยืนยันการมีอยู่จริงของผี

คำที่มีคำนี้เป็นฐาน

ศัพท์ที่มาจาก "evidence"

• anecdotal evidence
• circumstantial evidence

| width=1% | |bgcolor="#f9f9f9" valign=top align=left width=33%|

• evidence-based medicine

| width=1% | |bgcolor="#f9f9f9" valign=top align=left width=33%|

• hearsay evidence

คำเกี่ยวข้อง

• evident
• evidential

คำกริยา

evidence (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม evidences, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล evidencing, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล evidenced) (เอวิเดินซฺ)

1. (สกรรม) ให้หลักฐาน, ทำให้รู้ว่าเป็นจริง

   She was furious, as evidenced by her slamming the door.

   เขาโมโห ซึ่งรู้ได้จากการที่เขาปิดประตูแรง ๆ