ข้ามไปเนื้อหา

heuj

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาจ้วง

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *χeːwꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เขี้ยว, ภาษาคำเมือง ᨡ᩠᩶ᨿᩅ (ข้ยว), ภาษาอีสาน แข่ว หรือ แข้ว, ภาษาลาว ແຂ້ວ (แข้ว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ်ႈ (เข้ว), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์)

การออกเสียง

[แก้ไข]

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /heːu˥/

  • เลขวรรณยุกต์: heu3
  • การแบ่งพยางค์: heuj
  • คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): เฮวตรี

คำนาม

[แก้ไข]

heuj (อักขรวิธีปี 1957–1982 heuзหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

  1. ฟัน, เขี้ยว