max

ดูเพิ่ม: Max

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *maːꟲ, จากจีนยุคกลาง 馬 (MC maeX); ร่วมเชื้อสายกับไทย ม้า, คำเมือง ᨾ᩶ᩣ (ม้า), ลาว ມ້າ (ม้า), ไทลื้อ ᦙᦱᧉ (ม้า), ไทใต้คง ᥛᥣᥳ (ม๎า), ไทใหญ่ မႃႉ (ม๎า), อาหม 𑜉𑜠 (มะ), 𑜉𑜡 (มา) หรือ 𑜉𑜡𑜠 (มาะ)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mâa/

คำนาม

max (อักขรวิธีปี 1957–1982 maч)

1. ม้า