กินลูกตะกั่ว

ภาษาไทย

รากศัพท์

กิน + ลูกตะกั่ว

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กิน-ลูก-ตะ-กั่ว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gin-lûuk-dtà-gùua
	ราชบัณฑิตยสภา	kin-luk-ta-kua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kin˧.luːk̚˥˩.ta˨˩.kua̯˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

กินลูกตะกั่ว

1. ถูกยิง

   ไปขัดผลประโยชน์ของผู้มีอิทธิพลระวังจะได้กินลูกตะกั่ว

คำพ้องความ

• กินลูกปืน

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 12.