คันจิ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น 漢字 (คันจิ, “อักษรจีน”); สะกดตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2535/สำนักงานราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. 2561
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คัน-จิ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kan-jì |
ราชบัณฑิตยสภา | khan-chi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰan˧.t͡ɕiʔ˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
คันจิ