พา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พำ, พ่ำ, และ พ้า

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

  • (เลิกใช้) ภา

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨻᩣ (พา), ภาษาลาว ພາ (พา), ภาษาไทลื้อ ᦗᦱ (พา), ภาษาไทดำ ꪝꪱ (ป̱า), ภาษาไทใหญ่ ပႃး (ป๊า), ภาษาไทใต้คง ᥙᥣᥰ (ป๊า)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpaa
ราชบัณฑิตยสภาpha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงภา

คำกริยา[แก้ไข]

พา (คำอาการนาม การพา)

  1. นำไปหรือนำมา (ใช้กับคนหรือสัตว์)

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

พา

  1. ภาชนะ