ข้ามไปเนื้อหา

ฟัก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ฟก และ ฟูก

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ฟัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงfák
ราชบัณฑิตยสภาfak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/fak̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wakᴰ (ฟัก (พืช)); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຟັກ (ฟัก)

คำนาม

[แก้ไข]

ฟัก

  1. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ผลใหญ่ กลมรี เมื่อแก่ผิวแข็งขึ้นนวล กินได้ มีหลายพันธุ์ ต่างกันที่ลักษณะของผล, พืชที่อยู่ในวงศ์ Cucurbitaceae
การใช้
[แก้ไข]

ฟักพันธุ์ที่มีผลเล็ก ผิวบางมีขน เรียกว่า แฟง ส่วนฟักพันธุ์ที่มีรสขม ใช้ทำยาได้ เรียกว่า ฟักขม

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wakᴰ (กกไข่); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຟັກ (ฟัก), ภาษาจ้วง faeg

คำกริยา

[แก้ไข]

ฟัก (คำอาการนาม การฟัก)

  1. กกไข่ให้เป็นตัว, ทำให้ไข่อบอุ่นเพื่อให้เป็นตัว

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຟັກ (ฟัก), ภาษาคำเมือง ᨼᩢ᩠ᨠ (ฟัก), ภาษาเขิน ᨼᩢ᩠ᨠ (ฟัก), ภาษาไทลื้อ ᦝᧅ (ฟัก), ภาษาไทใหญ่ ၽၵ်ႉ (ผั๎ก) หรือ ၾၵ်ႉ (ฝั๎ก)

คำกริยา

[แก้ไข]

ฟัก (คำอาการนาม การฟัก)

  1. (สกรรม) สับ