ลิ่วล้อ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 嘍囉／喽啰 (liu5 lo5, “ผู้ใต้บังคับบัญชา”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ลิ่ว-ล้อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lîu-lɔ́ɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | lio-lo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /liw˥˩.lɔː˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ลิ่วล้อ (คำลักษณนาม คน)