อายุ
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต आयु (อายุ) หรือบาลี อายุ (“ชีวิต, สภาพมีชีวิต, ช่วงเวลาชีวิต, ช่วงชีวิต”), จากอินโด-อารยันดั้งเดิม *Hā́yu, จากอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *Hā́yu, จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂óyu (“ระยะเวลาที่มาก, ชั่วชีวิต”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | อา-ยุ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa-yú |
ราชบัณฑิตยสภา | a-yu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧.juʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]อายุ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ช่วงเวลาที่นับจากเวลาเกิด
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaː˧˧.ɲuʔ˦˥/
คำนาม
[แก้ไข]อายุ
- อีกรูปหนึ่งของ ᩋᩣᨿᩩ (อายุ)
ภาษาญัฮกุร
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaː.juʔ/
คำนาม
[แก้ไข]อายุ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/uʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- หน้าที่มีอักขระแท็บ
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทใหญ่/t+
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่ยืมมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่รับมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาญัฮกุร
- คำนามภาษาญัฮกุร