เกล็ด

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kletᴰ, จากภาษาไทดั้งเดิม *klecꟲ, จากภาษาจีนเก่า 介 (OC *kreːds, “เปลือก; ใส่เกราะ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩮᩢᨯ (กเลัด), ภาษาลาว ເກັດ (เกัด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦂᧆ (เกด), ภาษาไทใหญ่ ၵဵတ်း (เก๊ต)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gep, ภาษาจ้วง git

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เกฺล็ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glèt
	ราชบัณฑิตยสภา	klet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/klet̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

เกล็ด

1. ส่วนที่เป็นแผ่น ๆ ซ้อนเหลื่อมกันห่อหุ้มตัวปลาและสัตว์เลื้อยคลานบางชนิด
2. สิ่งที่แข็งตัวเป็นแผ่นบาง ๆ คล้ายเกล็ดปลา

   เกล็ดพิมเสน

   น้ำตาลขึ้นเกล็ด

3. สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   บานเกล็ด

   ฝาเกล็ด

   เกล็ดเสื้อ

คำเกี่ยวข้อง

เกล็ดกระดี่ เกล็ดกระโห้ เกล็ดถี่ เกล็ดนาค เกล็ดปลา

เกล็ดปลาช่อน เกล็ดเลือด เกล็ดเสื้อ เกล็ดหอย ขอดเกล็ด

จีบเกล็ด ตีเกล็ด นางเกล็ด บานเกล็ด ฝาเกล็ด

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : scale ^(en), flake ^(en)

คำกริยา

เกล็ด (คำอาการนาม การเกล็ด)

1. ขบให้เมล็ดแตกเพื่อกินเนื้อใน ใช้แก่สิ่งที่เป็นเม็ดเล็ก ๆ

   เกล็ดเมล็ดแตงโม

   นกเกล็ดข้าว

2. ตัดเอาแต่ที่ดี ๆ

   เกล็ดไพ่

คำเกี่ยวข้อง

เกล็ดไพ่

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : to crack ^(en)