เน่า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *nawᴮ², จากภาษาไทดั้งเดิม *nawᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨶᩮᩢ᩵ᩣ (เนั่า), ภาษาลาว ເນົ່າ (เน็่า), ภาษาไทลื้อ ᦓᧁᧈ (เน่า), ภาษาไทใหญ่ ၼဝ်ႈ (น้ว), ภาษาอาหม 𑜃𑜧 (นว์) หรือ 𑜃𑜧𑜈𑜫 (นว์ว์), ภาษาจ้วง naeuh, ภาษาแสก เหน้า
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เน่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nâo |
| ราชบัณฑิตยสภา | nao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /naw˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เหน้า | |
คำกริยา
[แก้ไข]เน่า (คำอาการนาม การเน่า หรือ ความเน่า)
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/aw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล