ซ่าง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ซ่าง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sâang |
ราชบัณฑิตยสภา | sang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | สร้าง |
คำนาม[แก้ไข]
ซ่าง
- สิ่งปลูกสร้างชั่วคราวขนาดย่อม ยกพื้น และดาดหลังคา สำหรับพระสงฆ์นั่งสวดพระอภิธรรมในงานออกพระเมรุ ตั้งอยู่ 4 มุมพระเมรุ
คำพ้องความ[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ซ่าง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨪ᩵ᩣ᩠ᨦ (ซ่าง)
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ซ่าง
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ซ่าง
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ตามนิรุกติศาสตร์) ซ้าง
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟaːŋꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 象 (MC zjangX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช้าง, ภาษาคำเมือง ᨩ᩶ᩣ᩠ᨦ (ช้าง), ภาษาลาว ຊ້າງ (ซ้าง), ภาษาไทลื้อ ᦋᦱᧂᧉ (ช้าง), ภาษาไทดำ ꪋ꫁ꪱꪉ (จ้̱าง), ภาษาไทใหญ่ ၸၢင်ႉ (จ๎าง), ภาษาไทใต้คง ᥓᥣᥒᥳ (จ๎าง), ภาษาอาหม 𑜋𑜂𑜫 (ฉง์), ภาษาจ้วง ciengh, ภาษาแสก ซาง
คำนาม[แก้ไข]
ซ่าง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำนามภาษาอีสาน
- ภาษาอีสาน terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาอีสานที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาอีสานที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาอีสานที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง