ตอม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕອມ (ตอม), ภาษาคำเมือง ᨲᩬᨾ (ตอม), ภาษาเขิน ᨲᩬᨾ (ตอม), ภาษาไทลื้อ ᦎᦸᧄ (ตอ̂ม), ภาษาไทใหญ่ တွမ် (ตอ̂ม), ภาษาจ้วง dom (ตอม), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง dom (ตอม)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ตอม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtɔɔm |
ราชบัณฑิตยสภา | tom | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tɔːm˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ตอม (คำอาการนาม การตอม)
- กิริยาที่แมลงตัวเล็ก ๆ เช่นแมลงวันเป็นต้นมาเกาะหรือจับหรือบินวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ สิ่งใดสิ่งหนึ่ง
- โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
- สาวสวยคนนี้มีชายหนุ่มมารุมตอมมาก
ภาษาเลอเวือะตะวันตก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *kətam
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tɔm/
คำนาม[แก้ไข]
ตอม
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːm
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันตก