ยืน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) อยืน
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.ɟɯːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຢືນ (อยืน, “ตั้งอยู่”) และ ຍືນ (ยืน, “ยาวนาน”), ภาษาไทใหญ่ ယိုၼ်း (ยึ๊น, “ยาวนาน”), ภาษาไทใต้คง ᥕᥪᥢᥰ (ยื๊น, “ยาวนาน”), ภาษาอาหม 𑜊𑜢𑜃𑜫 (ยิน์, “ยาวนาน”),
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ยืน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yʉʉn |
ราชบัณฑิตยสภา | yuen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jɯːn˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ยืน (คำอาการนาม การยืน)
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ยืน
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ยืน
- ยืด
- คบกันยืนนาน
- คงอยู่, อยู่กับที่ ไม่เปลี่ยนแปลง
- ยืนคำ
- คงเดิม
- พิพากษายืน
- ยาวเป็นแนวตรงเข้าไป
- ที่ดินยืนเข้าไป 3 เส้น
ภาษาญัฮกุร[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jɯːn/
คำกริยา[แก้ไข]
ยืน
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/t+
- อังกฤษ translations
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาญัฮกุร
- คำกริยาภาษาญัฮกุร