จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
U+0E24, ฤ
THAI CHARACTER RU

[U+0E23]
Thai
[U+0E25]

ภาษาร่วม[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. สระในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /ri/, /rɯ/, /rɤː/, ใช้โดยมีพยัญชนะต้นหรือไม่มีก็ได้

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สร้างขึ้นเพื่อใช้แทนภาษาสันสกฤต ()

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

  • (รหัสมอร์ส) .-.--
  • (อักษรเบรลล์) ⠗⠂

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์รึรอ-รึ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrʉ́rɔɔ-rʉ́
ราชบัณฑิตยสภาruero-rue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɯʔ˦˥/(สัมผัส)/rɔː˧.rɯʔ˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงรึ

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. รูปสระในภาษาสันสกฤต เมื่อไทยนำมาใช้ออกเสียงเป็น ริ รึ หรือ เรอ เช่น ฤทธิ์ ฤดู ฤกษ์, จัดลำดับตามพจนานุกรมโดยไว้หลัง และก่อน ฤๅ

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์รึ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrʉ́
ราชบัณฑิตยสภาrue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɯʔ˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงรึ

คำสันธาน[แก้ไข]

  1. (ร้อยกรอง) หรือ
    มีฤไม่
    มีหรือไม่

คำอนุภาค[แก้ไข]

  1. (ร้อยกรอง) หรือ (คำลงท้ายประโยคคำถาม)
    จะมีฤ
    จะมีหรือ

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

  1. (ร้อยกรอง) ไม่
    ฤบังควร
    ไม่บังควร