ลูกหลง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ลูก-หฺลง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lûuk-lǒng |
| ราชบัณฑิตยสภา | luk-long | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /luːk̚˥˩.loŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ลูกหลง
- (ล้าสมัย) ลูกที่เกิดทีหลังห่างจากพี่เป็นเวลานานปี
- ลูกปืนที่ค้างอยู่ในกระบอกปืนโดยหลงลืม
- ลูกปืนหรือสิ่งอื่นที่พลาดไปถูกผู้อื่นซึ่งมิได้หมายไว้
- โดยปริยายหมายถึงการที่ผู้ใดผู้หนึ่งพลอยได้รับเคราะห์หรืออันตรายจากการกระทำของผู้อื่นโดยผู้กระทำมิได้มีเจตนาเช่นนั้น
- กรรมการห้ามมวยถูกลูกหลงของนักมวยลงไปหมอบกับพื้นเวที