ลู่
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ลู่ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lûu |
ราชบัณฑิตยสภา | lu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /luː˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 路 (MC luH, “ทาง; ถนน”)
คำนาม[แก้ไข]
ลู่
- ทาง, แนว, ช่อง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทาง เป็น ลู่ทาง
- ในทางกีฬาหมายถึงทางวิ่งเป็นแนวเป็นช่อง, คู่กับ ลาน
- วิ่งในลู่ที่ 1
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ลู่ (คำอาการนาม การลู่)
ลูกคำ[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /luː˦˨/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ลู่ (คำอาการนาม ก๋ารลู่ หรือ ก๋านลู่)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำอนุภาค[แก้ไข]
ลู่
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩪ᩵ (ลู่)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/uː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- อังกฤษ translations
- คำกริยาภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- คำอนุภาคภาษาคำเมือง
- คำอนุภาคภาษาคำเมืองในอักษรไทย