วาสนา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वासना (วาสนา) หรือภาษาบาลี วาสนา (สิ่งที่ยังคงเหลืออยู่ในจิต, แนวโน้มของอดีต, รอยประทับ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ວາດສະໜາ (วาดสะหนา), ภาษาคำเมือง ᩅᩤᩔ᩠ᨶᩣ (วาสสนา), ภาษาไทใหญ่ ဝႃႇသၼႃႇ (ว่าสน่า), ภาษาเขมร វាសនា (วาสนา), ภาษาพม่า ဝါသနာ (วาสนา), ภาษามอญ ဝါသၞာ (วาสฺนา)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์วาด-สะ-หฺนา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwâat-sà-nǎa
ราชบัณฑิตยสภาwat-sa-na
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/waːt̚˥˩.sa˨˩.naː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

วาสนา

  1. บุญบารมี, กุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ
    เด็กคนนี้มีวาสนาดี เกิดในกองเงินกองทอง

การใช้[แก้ไข]

มักใช้เข้าคู่กับคำ บุญ หรือ บารมี เป็น บุญวาสนา หรือ วาสนาบารมี