שפה

ภาษาฮีบรู

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาเซมิติกดั้งเดิม *śapat- (“lip”); เทียบภาษาแอกแคด 𒅻 (šaptum), ภาษาClassical Syriac ܣܶܦ݂ܬ݁ܳܐ‎ (sep̄ṯā), ภาษายูการิต 𐎌𐎔𐎚 (špt), ภาษาอาหรับ شَفَة‎ (ชะฟะ)

คำนาม

שָׂפָה (ซาฟาฮ) ญ. (ทวิพจน์ไม่ชี้เฉพาะ שפתיים \ שְׂפָתַיִם‎, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ שָׂפוֹת‎, สมาสเอกพจน์ שְׂפַת־‎)

1. ภาษา
2. (นับไม่ได้) คำพูด
3. ริมฝีปาก
4. ปาก (ของภาชนะ)

การใช้

รูปทวิพจน์ שָׂפוֹת (ซาโฟต) ใช้สำหรับภาษา (2 ภาษาขึ้นไป) ส่วนรูปทวิพจน์ שְׂפָתַיִם (ซฟาตายิม) ใช้สำหรับริมฝีปาก (2 ริมฝีปากขึ้นไป)

คำพ้องความ

• (ภาษา): לָשׁוֹן‎ ญ. (ลาโฌน)
• (คำพูด): לָשׁוֹן‎ ญ. (ลาโฌน)

คำประสม

• שפת תכנות‎ (ซฟต ตฅนวต)