ثريا

ภาษาอาหรับ

รากศัพท์ 1

ตัวบอกความเล็กของ ثَرِيّ (ษะริยย, “มากมาย”) จากราก ث ر و (ษ-ร-ว) หมายถึง "มีจำนวนหรือปริมาณมาก", "มีมากมาย", "มีมาก"; แปลตามตัวอักษรว่า "สิ่งเล็กที่มีมาก" หรือ "ผู้มีมากอันเป็นที่รัก"

คำวิสามานยนาม

الثُّرَيَّا (อัล-ษุรัยยา) ญ.

1. กระจุกดาวลูกไก่
2. สถานที่อยู่สูงบนฟ้า

คำสืบทอด

• → อาเซอร์ไบจาน: Sürəyya
• → ชากาทาย: ثریا
  • อุยกูร์: سۇرەييا (ซูแรยยา)
  • อุซเบก: Surayyo
• → ตุรกีแบบออตโตมัน: ثریا (Süreyyâ)
  • ตุรกี: Süreyya
• → เปอร์เซีย: ثریا (sorayyâ)
• → ทาจิก: Сурайё (Surayyo)
• → อูรดู: ثریا (sryā)

รากศัพท์ 2

จากการเปรียบเทียบกลุ่มโคมไฟกับกระจุกดาวลูกไก่

รูปแบบอื่น

• ثُرَيَّة (ษุรัยยะ)

คำนาม

ثُرَيَّا (ษุรัยยา) ญ. (ทวิพจน์ ثُرَيَّان (ษุรัยยาน), พหูพจน์ ثُرَيَّات (ษุรัยยาต))

1. โคมระย้า

การผันรูป

การผันรูปคำนามของ ثُرَيَّا (ṯurayyā)

Singular	singular invariable
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	ثُرَيَّا ṯurayyā	الثُّرَيَّا aṯ-ṯurayyā	ثُرَيَّا ṯurayyā
กรรตุการก	ثُرَيَّا ṯurayyā	الثُّرَيَّا aṯ-ṯurayyā	ثُرَيَّا ṯurayyā
กรรมการก	ثُرَيَّا ṯurayyā	الثُّرَيَّا aṯ-ṯurayyā	ثُرَيَّا ṯurayyā
สัมพันธการก	ثُرَيَّا ṯurayyā	الثُّرَيَّا aṯ-ṯurayyā	ثُرَيَّا ṯurayyā
ทวิพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	ثُرَيَّيْن ṯurayyayn	الثُّرَيَّيْن aṯ-ṯurayyayn	ثُرَيَّيْ ṯurayyay
กรรตุการก	ثُرَيَّانِ ṯurayyāni	الثُّرَيَّانِ aṯ-ṯurayyāni	ثُرَيَّا ṯurayyā
กรรมการก	ثُرَيَّيْنِ ṯurayyayni	الثُّرَيَّيْنِ aṯ-ṯurayyayni	ثُرَيَّيْ ṯurayyay
สัมพันธการก	ثُرَيَّيْنِ ṯurayyayni	الثُّرَيَّيْنِ aṯ-ṯurayyayni	ثُرَيَّيْ ṯurayyay
Plural	sound feminine plural
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	ثُرَيَّات ṯurayyāt	الثُّرَيَّات aṯ-ṯurayyāt	ثُرَيَّات ṯurayyāt
กรรตุการก	ثُرَيَّاتٌ ṯurayyātun	الثُّرَيَّاتُ aṯ-ṯurayyātu	ثُرَيَّاتُ ṯurayyātu
กรรมการก	ثُرَيَّاتٍ ṯurayyātin	الثُّرَيَّاتِ aṯ-ṯurayyāti	ثُرَيَّاتِ ṯurayyāti
สัมพันธการก	ثُرَيَّاتٍ ṯurayyātin	الثُّرَيَّاتِ aṯ-ṯurayyāti	ثُرَيَّاتِ ṯurayyāti

อ้างอิง

• Lane, Edward William (1863), “ثريا”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 335–336
• Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “ثريا”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart, 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 152