กถา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี กถา; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᨳᩣ (กถา)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กะ-ถา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgà-tǎa
ราชบัณฑิตยสภาka-tha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ka˨˩.tʰaː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

กถา

  1. (ภาษาหนังสือ) ถ้อยคำ, คำอธิบาย, คำกล่าว, เรื่อง

คำประสม[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

กถา

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᨳᩣ (กถา)

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

กถา ญ.

  1. คำพูด, คำกล่าว, คำอธิบาย
  2. ข้อประพันธ์, เรื่อง

การผันรูป[แก้ไข]