กระสา

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กฺระ-สา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà-sǎa
	ราชบัณฑิตยสภา	kra-sa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kra˨˩.saː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

กระสา (คำลักษณนาม ตัว)

ชื่อนกขนาดใหญ่หลายชนิดในวงศ์ Ciconiidae ปากหนาแบนข้าง ยาว ปลายแหลมตรง คอและขายาว เวลาบินคอเหยียดตรง ทำรังด้วยกิ่งไม้อยู่บนยอดไม้สูง กินปลาและสัตว์น้ำขนาดเล็ก ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น กระสาคอขาว [Ciconia episcopus (Boddaert)] กระสาคอดำ [Ephippiorhynchus asiaticus (Latham)]
ชื่อนกยางขนาดใหญ่ในวงศ์ Ardeidae ปากยาว ปลายแหลม ฤดูผสมพันธุ์เพศผู้มีขนยาวบริเวณท้ายทอย 2 เส้น คอยาว เวลาบินคอโค้งงอ ขายาว เล็บของนิ้วกลางที่หันไปข้างหน้าหยักคล้ายซี่หวี ทำรังด้วยกิ่งไม้บนยอดไม้สูงปานกลาง กินปลาและสัตว์น้ำ ในประเทศไทยมี 3 ชนิด คือ กระสานวล (Ardea cinerea Linn.) กระสาแดง (A. purpurea Linn.) และกระสาใหญ่ (A. sumatrana Raffles)

นก

กระสา (คำลักษณนาม ตัว)

กระสา (คำลักษณนาม ต้น)

ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Broussonetia papyrifera (L.) Vent. ในวงศ์ Moraceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะตามริมแม่น้ำลำคลอง ใบเท่าฝ่ามือหรือใหญ่กว่านั้นบ้าง รูปไข่ปลายแหลม ขอบใบเป็นจัก ๆ หรือเว้าเป็น 3 แฉก มีขนทั้ง 2 ด้าน เปลือกใช้ทำกระดาษได้ (เรียก กระดาษสา) ภาษาไทยถิ่นเหนือเรียก สา

ปอสา