ขี้หมูขี้หมา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คี่-หฺมู-คี่-หฺมา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kîi-mǔu-kîi-mǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | khi-mu-khi-ma | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰiː˥˩.muː˩˩˦.kʰiː˥˩.maː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ขี้หมูขี้หมา
- (ภาษาปาก) ไร้สาระ, ไม่สำคัญ, ไม่มีค่า, ไม่มีราคา
- เรื่องขี้หมูขี้หมาอย่างนี้ไม่ต้องสนใจหรอก
- อย่างน้อย
- ไปขายของตอนเย็น ขี้หมูขี้หมาก็ได้กำไรวันละสี่ซ้าห้าร้อย
อ้างอิง
[แก้ไข]- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 23.