ขี้หมูขี้หมา

ภาษาไทย[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		คี่-หฺมู-คี่-หฺมา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kîi-mǔu-kîi-mǎa
	ราชบัณฑิตยสภา	khi-mu-khi-ma
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰiː˥˩.muː˩˩˦.kʰiː˥˩.maː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ไร้สาระ, ไม่สำคัญ, ไม่มี ค่า, ไม่มีราคา
เรื่องขี้หมูขี้หมาอย่างนี้ไม่ต้องสนใจหรอก
อย่างน้อย
ไปขายของตอนเย็น ขี้หมูขี้หมาก็ได้กำไรวันละสี่ซ้าห้าร้อย

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 23.