คั๊ว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ควี, คัว, คั่ว, คิ̂ว, คิว, และ คิ้ว

ภาษาแสก[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาจีนเก่า (OC *ɢʷɯʔ, *ɢʷɯs); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขวา, ภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᩅᩣ (ขวา), ภาษาลาว ຂວາ (ขวา), ภาษาไทลื้อ ᦧᦱ (ฃฺวา), ภาษาไทใหญ่ ၶႂႃ (ขฺวา), ภาษาจ้วง gvaz, ภาษาปู้อี gvaz

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

คั๊ว

  1. ขวา

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

เทียบภาษาไทย คว้า, ภาษาลาว ຄວ້າ (คว้า)

คำกริยา[แก้ไข]

คั๊ว

  1. คว้า

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

เทียบภาษาอีสาน คัว

คำกริยา[แก้ไข]

คั๊ว

  1. ทำ (อาหาร), ชำแหละ