จู้อิน
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนกลาง 注音 (“เครื่องหมายกำกับเสียง”)
ก่ารออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | จู้-อิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jûu-in |
| ราชบัณฑิตยสภา | chu-in | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕuː˥˩.ʔin˧/(สัมผัส) | |
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]จู้อิน