สัทอักษร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สัท +‎ อักษร โดยผิดหลักการสมาส (ควรเป็น สัททักษร)

เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ phonetic alphabet

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สัด-ทะ-อัก-สอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàt-tá-àk-sɔ̌ɔn
ราชบัณฑิตยสภาsat-tha-ak-son
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sat̚˨˩.tʰa˦˥.ʔak̚˨˩.sɔːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สัทอักษร

  1. (สัทศาสตร์) อักษรและเครื่องหมายที่กำหนดใช้แทนเสียงประเภทต่าง ๆ เช่น สัญลักษณ์แทนเสียงสระ พยัญชนะ วรรณยุกต์ และเครื่องหมายพิเศษแทนการออกเสียงอื่น ๆ