จอน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: จู้อิน, จ่อน, และ จ๊อน

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์จอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjɔɔn
ราชบัณฑิตยสภาchon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕɔːn˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงจร

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

จอน

  1. ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

เทียบภาษาไทใหญ่ ၸွၼ်း (จ๊อ̂น, เสียบ; สอด)

คำนาม[แก้ไข]

จอน

  1. (ร้อยกรอง) เครื่องประดับหูอยู่ด้านหน้ากรรเจียก
    กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว [1]

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. อิเหนา พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 2 ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. 2464