ตทา
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ต + ทา (“แทนสัตตมีวิภัตติ ลงในกาล, อัพยย, แทนศัพท์ กาล และ ทิวส, กาลสัตตมี”); ตทา เป็นกาลตัทธิต หรือ อัพยยตัทธิต หรือ ทิวสตัทธิต
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
นิบาต[แก้ไข]
ตทา
- ในวันนั้น, ในกาลนั้น
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ตทา
- ในวันนั้น
คำสรรพนาม[แก้ไข]
ตทา
- (ตทา/ตสฺมิํ/ตมฺหิ/อสฺมิํ ทิวสสฺมิํ/กาลสฺมิํ/กาเล, invariable, indeclinable) อธิกรณการก เอกพจน์ของ ต
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ตทา