นิสัย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี นิสฺสย (“ที่อาศัย”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | นิ-ไส | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ní-sǎi |
ราชบัณฑิตยสภา | ni-sai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ni˦˥.saj˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
นิสัย
คำกริยา[แก้ไข]
นิสัย
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 67.