บำเพ็ญ

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า បំពេញ (ปํเพญ), បំពើញ (ปํเพิญ), ពម្ព្វេញ (พมฺพฺเวญ), ពហពេង (พหเพง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร បំពេញ (บํเพญ), ภาษาลาว ບຳເພັນ (บำเพัน)

การแบ่งพยางค์		บำ-เพ็น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bam-pen
	ราชบัณฑิตยสภา	bam-phen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/bam˧.pʰen˧/^{(สัมผัส)}

บำเพ็ญ (คำอาการนาม การบำเพ็ญ)

ทำให้เต็ม บริบูรณ์, เพิ่มพูน (มักใช้ในเรื่องเกี่ยวกับศาสนา) เช่น บำเพ็ญบุญ บำเพ็ญบารมี
ประพฤติ, ปฏิบัติ เช่น บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ บำเพ็ญพรต