บุพพ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากบาลี ปุพฺพ, จากสันสกฤต पूर्व (ปูรฺว); ร่วมรากกับ บรรพ and บรรพ์
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] บุบ-พะ- | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bùp-pá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | bup-pha- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bup̚˨˩.pʰa˦˥./ | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]บุพพ
- (ภาษาหนังสือ) รูปแบบอื่นของ บุพ