บรรพ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- บัพ (ในคำประสม)
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ปพฺพ, จากภาษาสันสกฤต पर्वन् (ปรฺวนฺ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | บับ | [เสียงสมาส] บับ-พะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bàp | bàp-pá- |
ราชบัณฑิตยสภา | bap | bap-pha- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bap̚˨˩/(สัมผัส) | /bap̚˨˩.pʰa˦˥./ | |
คำพ้องเสียง | บัพ |
คำนาม[แก้ไข]
บรรพ
- เล่ม, หมวด, ภาค, ตอน, กัณฑ์, ข้อ, ปล้อง
- (กฎหมาย) โครงสร้างของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์แบ่งเป็นหกบรรพ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/ap̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย รร
- ภาษาไทย:กฎหมาย