ปฏิทิน
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี ปฏิทิน (“เฉพาะวัน”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปะ-ติ-ทิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpà-dtì-tin |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-ti-thin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pa˨˩.ti˨˩.tʰin˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ปฏิทิน