ปฏิภาณ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปะ-ติ-พาน | [เสียงสมาส] ปะ-ติ-พา-นะ- | [เสียงสมาส] ปะ-ติ-พาน-นะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpà-dtì-paan | bpà-dtì-paa-ná- | bpà-dtì-paan-ná- |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-ti-phan | pa-ti-pha-na- | pa-ti-phan-na- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pa˨˩.ti˨˩.pʰaːn˧/ | /pa˨˩.ti˨˩.pʰaː˧.na˦˥./ | /pa˨˩.ti˨˩.pʰaːn˧.na˦˥./ | |
คำนาม[แก้ไข]
ปฏิภาณ
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม[แก้ไข]
ปฏิภาณ ก.
- ไหวพริบ, ความสามารถพูดโต้ตอบได้ฉับไว, ความเฉียบแหลม, ความแจ่มแจ้ง
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "ปฏิภาณ" (เพศกลาง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | ปฏิภาณํ | ปฏิภาณานิ |
| กรรมการก (ทุติยา) | ปฏิภาณํ | ปฏิภาณานิ |
| กรณการก (ตติยา) | ปฏิภาเณน | ปฏิภาเณหิ หรือ ปฏิภาเณภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | ปฏิภาณสฺส หรือ ปฏิภาณาย หรือ ปฏิภาณตฺถํ | ปฏิภาณานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | ปฏิภาณสฺมา หรือ ปฏิภาณมฺหา หรือ ปฏิภาณา | ปฏิภาเณหิ หรือ ปฏิภาเณภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ปฏิภาณสฺส | ปฏิภาณานํ |
| สถานการก (สัตตมี) | ปฏิภาณสฺมิํ หรือ ปฏิภาณมฺหิ หรือ ปฏิภาเณ | ปฏิภาเณสุ |
| สัมโพธนาการก (อาลปนะ) | ปฏิภาณ | ปฏิภาณานิ |
