ปฏิภาณ

ภาษาไทย[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		ปะ-ติ-พาน	[เสียงสมาส] ปะ-ติ-พา-นะ-	[เสียงสมาส] ปะ-ติ-พาน-นะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpà-dtì-paan	bpà-dtì-paa-ná-	bpà-dtì-paan-ná-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	pa-ti-phan	pa-ti-pha-na-	pa-ti-phan-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pa˨˩.ti˨˩.pʰaːn˧/^(ส)	/pa˨˩.ti˨˩.pʰaː˧.na˦˥./	/pa˨˩.ti˨˩.pʰaːn˧.na˦˥./

ปฏิภาณ

ปฏิ +‎ ภาณ หรือ ปฏิ +‎ ภณฺ +‎ ณ

เขียนด้วยอักษรอื่น

ปฏิภาณ ก.

ตารางการผันรูปของ "ปฏิภาณ" (เพศกลาง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	ปฏิภาณํ	ปฏิภาณานิ
กรรมการก (ทุติยา)	ปฏิภาณํ	ปฏิภาณานิ
กรณการก (ตติยา)	ปฏิภาเณน	ปฏิภาเณหิ หรือ ปฏิภาเณภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	ปฏิภาณสฺส หรือ ปฏิภาณาย หรือ ปฏิภาณตฺถํ	ปฏิภาณานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	ปฏิภาณสฺมา หรือ ปฏิภาณมฺหา หรือ ปฏิภาณา	ปฏิภาเณหิ หรือ ปฏิภาเณภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	ปฏิภาณสฺส	ปฏิภาณานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	ปฏิภาณสฺมิํ หรือ ปฏิภาณมฺหิ หรือ ปฏิภาเณ	ปฏิภาเณสุ
สัมโพธนาการก (อาลปนะ)	ปฏิภาณ	ปฏิภาณานิ